JESZKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Jeszka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jeszczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jeszczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Carl Jäschke, szewc 1848 NOpol 153

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Jesz-ka, od n. os. Ja-sz, Je-sz, skrócenie od n. os. Jan, a to od im. biblijnego pochodzenia hebrajskiego Jan (: hebr. Jeho-chanan 'Jahwe jest łaskawy' ), łac. Ioannes, Iohannes, wschodniosłow. Ioan, Iwan, ICh, lub od słowiańskich imion złożonych, zaczynających się na Ja-, takich jak Jaromir, Jarogniew, Jaczemir, por. NAp

• derywowane
• z sufiksem
  Jesz-ka; suf. -ka w funkcji patronimicznej

Jeska (zob.), Jeschka

Jeschka - odmianka z wpływem grafii niemieckiej

• Niemcy / liczba wystąpień: 144 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=jeska&c=Mc37&d=priezviska

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Jeschka.

• por. ISD: Jeske (tu też inne etymologie)

• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004