JURGA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Jurga

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jurżyna, Jurgowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jurżanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -owa kobiety używają zwyczajowo.

• Domino Jurdze, qui Holsteyn tenuit 1394 SSNO II 504
• Erga nobilem Jurga Jarognewsky ... Jako w ten czasz bilem nyemoczen .. kyedym sz Jurga zawyty rok mal 1428 SSNO VII 96
• Kmethon(em) ... Iohannem Iurga 1473 SSNO II 504
• Nobilem Jurga ... de Pyssarskye 1500 SSNO II 504
• Jurga, Jorga 1510, XVII, XVIII AntrP II 121
• Sophia Jurgowa 1717 NZłot I 218

• od nazwy własnej
• pochodzenia obcego
  Jurga, od niem. n. os. Jorg (: Georgius, pol. Jerzy, imię poch. greckiego Georgios, od grec. georgos 'rolnik' ICh)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Jurg-a
• niederywowane
lub Jurga

Jorga

Wariant fonetyczny

• Niemcy / liczba wystąpień: 304 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 221 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=jurga&s=exact&c=X85b&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 62 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Jurga/hustota/
• Belgia / liczba wystąpień: 17 / źródło: www.familienaam.be
• Norwegia / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.ssb.no/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Jurga

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1984/ tom: VII
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I