KANIUK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kaniuk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kaniukowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kaniukówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Kaniuk 1696 GórPow 97

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kaniuk, od ukr. ap. kaniuk 'pisklę kani' lub od białorus. ap. kaniuk, kaniuch, pol. koniuch 'pastuch koni' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Kani-uk, od n. os. Kania, zob. Kania

• derywowane
• z sufiksem
  Kani-uk < n. os. Kania, z suf. -uk, pochodzenia wschodniosłowiańskiego, w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Kaniuk < ap. kaniuk

Kaniuch

Wariant z wygłosowym -ch, być może w związku z ap. kaniuch

• Niemcy / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kaniuk
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kaniuk/hustota/

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Kaniuck.

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992