KARKOSZKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Karkoszka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Karkoszczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Karkoszczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Karkoszka 1535, XVII, XVIII AntrP II 237
• Maciej Karkoszka 1694 NOles 60
• Tomas Karkoszka 1707 NOles 60
• Karkosczyna 1750 NOles 60
• Johann, Hedwig, Marie Karkoska 1889 NOles 60

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Karkoszka, od ap. karkoszka 'drzazga smolna, łuczywo; sęk, sękata laska' SXVI, SW, 'gałąź sękata' SGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Karkosz-ka, od n. os. Karkosz, zob. Karkosz

• derywowane
• z sufiksem
  Karkosz-ka < n. os. Karkosz, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Karkoszka < ap. karkoszka

Karkoska, Karkoschka

Warianty graficzne, forma Karkoschka z wpływem grafii niemieckiej

• Niemcy / liczba wystąpień: 200 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 71 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=karkoska&s=exact&c=a0a3&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 16 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Karkoszka/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Karkoszka

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Karkoschka.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II