KOBYLIŃSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kobyliński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Kobylińska

• Kobyliński, Kobeliński, Kobyleński 1520, XVII, XVIII AntrP II 265
• Kobylińska, Kobyleńska 1561, XVII AntrP II 265
• Wielebny Jego Mość Xiądz Wojciech Kobylinski Kommendor Koscioła Branskiego 1677 NBrań 234
• Kobyliński 1867, 1868 GórPow 108

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Kobyliń-ski, od n. m. Kobylin, ciech., gm. Opinogóra, Kobylin, mto, leszcz., łomż., gm. Piątnica, łomż., gm. Kobylin-Borzymy, ostroł., gm. Płoniawy-Bramura, rad., gm. Grójec, skiern., gm. Rogów,

• derywowane
• z sufiksem
  Kobyliń-ski < n. m. Kobylin; suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

• Niemcy / liczba wystąpień: 116 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 15 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kobylinski
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Kobylinski (bez znaku diakrytycznego), Kobylinsky.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017