KOC

Ogólna liczba: 3604

Kobiety: 1798

Mężczyźni: 1806

Ranga: 1407

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 937
  2. PODLASKIE / 900
  3. PODKARPACKIE / 267
  4. POMORSKIE / 224
  5. LUBELSKIE / 182
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 171
  7. ŚLĄSKIE / 165
  8. WIELKOPOLSKIE / 152
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 120
  10. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 113
  11. DOLNOŚLĄSKIE / 100
  12. OPOLSKIE / 92
  13. ŁÓDZKIE / 89
  14. MAŁOPOLSKIE / 45
  15. LUBUSKIE / 44
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 3
Powiaty:
  1. WYSOKOMAZOWIECKI / 293
  2. WOŁOMIŃSKI / 280
  3. M.ST.WARSZAWA / 226
  4. SIEMIATYCKI / 223
  5. BIELSKI / 158
  6. BIAŁYSTOK / 135
  7. NIŻAŃSKI / 125
  8. OTWOCKI / 92
  9. NOWODWORSKI / 65
  10. PILSKI / 64
  11. OPOLSKI / 61
  12. STALOWOWOLSKI / 59
  13. SOKOŁOWSKI / 56
  14. WROCŁAW / 52
  15. TORUŃ / 46
  16. PRUSZKOWSKI / 44
Gminy:
  1. CIECHANOWIEC / 232
  2. M. BIAŁYSTOK / 135
  3. JEŻOWE / 109
  4. ZIELONKA / 106
  5. SIEMIATYCZE / 96
  6. BIELSK PODLASKI / 69
  7. WOŁOMIN / 65
  8. RUDKA / 50
  9. M. TORUŃ / 46
  10. CELESTYNÓW / 41
  11. SZEPIETOWO / 39
  12. M. GDAŃSK / 38
  13. ZĄBKI / 36
  14. OSTASZEWO / 33
  15. PERLEJEWO / 32
  16. DRZEWICA / 30

forma żeńska równa formalnie męskiej: Koc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kocowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kocówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Nicolaus Cocz ... scabin(us) ciuitatis Kalis (1435) SSNO III 38
  • Koc 1363 RymNPol I 420
  • Miczko Kocz (de Cracovia) 1363 SSNO III 38
  • Valentinus Cocz Michaelis de Wratislauia 1492 SSNO III 38
  • Andrea Kocz 1518 AntrP II 267
  • Koc 1808, 1841 GórPow 108
  • Elisabeth Kotz 1924 GórPow 108

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Koc, od ap. koc 'skórka zwierzęcia, stanowiąca grzywnę dla sędziego za zaskarżenie wyroku' Sstp, także 'gruba tkanina, używana jako przykrycie lub okrycie' SXVI , por. NAp
  • pochodzenia obcego
    lub Koc, od niem. Kotz, f. skrócona od germ. imion złożonych z GOTT- w pierwszej części, o możliwej różnej genezie (: stwniem. got 'bóg' ; członek plemienia Gotów; stwniem. guot 'dobry'), por. NGerm, Gottsch.

  • niederywowane
  • Koc

Kotz, Kocz

Warianty graficzne

Nazwisko częste na Podlasiu (białostockie) i na wschodnim Mazowszu. Wątpliwe, aby liczne osoby o tym nazwisku w krajach germańskich były rzeczywiście polskiego pochodzenia, zwłaszcza że np. w Niemczech osoby te są prawdopodobnie pochodzenia tureckiego (wynika to z wykazu ich imion - bez wyjątku imiona muzułmańskie). Występuje też postać Kotz, która może być adaptacją nazwiska Koc.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III