KRAUS

Ogólna liczba: 2425

Kobiety: 1234

Mężczyźni: 1191

Ranga: 2271

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 610
  2. MAŁOPOLSKIE / 470
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 369
  4. PODKARPACKIE / 244
  5. OPOLSKIE / 155
  6. WIELKOPOLSKIE / 109
  7. POMORSKIE / 96
  8. MAZOWIECKIE / 92
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 80
  10. LUBUSKIE / 51
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 47
  12. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 43
  13. KUJAWSKO-POMORSKIE / 24
  14. ŁÓDZKIE / 20
  15. LUBELSKIE / 9
  16. PODLASKIE / 6
Powiaty:
  1. BIELSKI / 134
  2. BIELSKO-BIAŁA / 133
  3. WADOWICKI / 93
  4. MYŚLENICKI / 83
  5. LIMANOWSKI / 79
  6. WROCŁAW / 67
  7. M.ST.WARSZAWA / 62
  8. KŁODZKI / 59
  9. KRAKÓW / 59
  10. JASIELSKI / 56
  11. PSZCZYŃSKI / 54
  12. GDAŃSK / 48
  13. ŻYWIECKI / 46
  14. JAROSŁAWSKI / 43
  15. OŚWIĘCIMSKI / 39
  16. NOWOTARSKI / 38
Gminy:
  1. M. BIELSKO-BIAŁA / 133
  2. BESTWINA / 89
  3. M. KRAKÓW / 59
  4. MYŚLENICE / 59
  5. PSZCZYNA / 52
  6. M. GDAŃSK / 48
  7. JASŁO / 47
  8. NIEDŹWIEDŹ / 44
  9. ANDRYCHÓW / 43
  10. M. JAWORZNO / 37
  11. NOWA RUDA / 37
  12. M. BYTOM / 34
  13. WADOWICE / 31
  14. WROCŁAW-PSIE POLE / 25
  15. M. PIEKARY ŚLĄSKIE / 24
  16. MSZANA DOLNA / 24

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kraus

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Krausowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Krausówna

inne: Krauska

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

  • Kraus, Krauz 1583, XVII, XVIII AntrP II 296
  • Thecla Krauska 1830 GóSan 186
  • Mathilda Kraus 1876 NOpol 169

  • pochodzenia obcego
    Kraus, od niem. n. os. Kraus (: śrwniem.. krûs 'kędzierzawy' na określenie człowieka o wijących się włosach' lub od śrwniem. lub. dniem. krûse 'czara, puchar' na określenie tego, kto wyrabiał takie naczynia, NGerm, Gottsch 384).

  • niederywowane
  • Kraus

Krauss, Krauz (zob.)

Krauss - wariant graficzny, Krauz - odmianka występująca najczęściej w woj. podkarpackim, oddaje wymowę nazwiska. Można ją uznać za formę spolonizowaną

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004