KROK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Krok

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Krokowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Krokówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Krok RymNPol I 466
• Johanni Croc (de Cracovia) 1372 SSNO III 144
• Paulus Krok de Legnicz 1412 SSNO III 144
• Krockh (de Opole) 1566 AntrP II 298
• Martinus Krok, vicarius Kielcensis 1606 AntrP II 298
• Krock (de Opole) 1743 AntrP II 298
• Andreas Krok 1817 GóSan 151

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Krok, od ap. krok 'stąpnięcie' także 'dawna miara długości (ok. 81 cm)' , starop. też 'ślad stopy, stąpnięcia' SES

• niederywowane
Krok

• Niemcy / liczba wystąpień: 776 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 704 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Słowacja / liczba wystąpień: 164 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=krok&s=exact&c=O692&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 78 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Krok/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 75 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Krok
• Norwegia / liczba wystąpień: 68 / źródło: https://www.ssb.no/
• Australia / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Belgia / liczba wystąpień: 17 / źródło: www.familienaam.be
• Austria / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.verwandt.at
• Hiszpania / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ine.es/
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Nazwisko charakterystyczne dla Małopolski południowej (nowosądeckie) i wschodniej (rzeszowskie), a także północnej (radomskie, częstochowskie). Na gruncie językowym germańskim notowane jest także nazwisko, zapisywane najczęściej jako Krock, pochodzenia niemieckiego (skrócona postać imion złożonych germańskich z HROK - w pierwszej części, por. Gottsch 262), stąd obfitość zapisów tego nazwiska w Niemczech i USA, a duża część ich nosicieli nie jest prawdopodobnie polskiego pochodzenia.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004