KILIAN

Ogólna liczba: 3434

Kobiety: 1717

Mężczyźni: 1717

Ranga: 1489

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 925
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 386
  3. MAŁOPOLSKIE / 314
  4. ŚLĄSKIE / 294
  5. MAZOWIECKIE / 280
  6. OPOLSKIE / 219
  7. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 170
  8. POMORSKIE / 166
  9. LUBELSKIE / 147
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 109
  11. LUBUSKIE / 97
  12. ŁÓDZKIE / 94
  13. KUJAWSKO-POMORSKIE / 81
  14. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 73
  15. WIELKOPOLSKIE / 58
  16. PODLASKIE / 21
Powiaty:
  1. MIELECKI / 642
  2. OPOLSKI / 153
  3. ŁAŃCUCKI / 105
  4. WROCŁAW / 89
  5. DĄBROWSKI / 87
  6. M.ST.WARSZAWA / 83
  7. NYSKI / 77
  8. RADOM / 65
  9. JĘDRZEJOWSKI / 62
  10. KŁODZKI / 50
  11. GDAŃSK / 50
  12. DZIERŻONIOWSKI / 39
  13. BRZESKI / 38
  14. TARNOWSKI / 36
  15. KRAKÓW / 36
  16. ŻARSKI / 34
Gminy:
  1. RADOMYŚL WIELKI / 263
  2. MIELEC / 154
  3. WADOWICE GÓRNE / 91
  4. M. RADOM / 65
  5. M. GDAŃSK / 50
  6. POPIELÓW / 49
  7. BOROWA / 41
  8. CZERMIN / 40
  9. MARKOWA / 40
  10. M. KRAKÓW / 36
  11. WODZISŁAW / 35
  12. DZIERŻONIÓW / 35
  13. JÓZEFÓW NAD WISŁĄ / 34
  14. M. WAŁBRZYCH / 33
  15. M. TYCHY / 33
  16. M. TARNÓW / 33

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kilian

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kilianowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kilianówna

inne: Kilianka, Kilianówka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ówka oraz odojcowskie z formantem -anka znane są w języku mówionym.

  • Kilian, Kilijan, Kielian, Kielijan, Kielan, Kilan, Kilion, Kilon, Kielion, Kielon RymNPol I 399
  • Dobechnam, filiam Kiliani 1206 SSNO II 582
  • Kylianowa 1265 SSNO II 583
  • Present(e) ... Kyliano, filio Gerhardi, quondam advocati in Swidnicz 1325 SSNO II 582
  • Kelian de Kleparz 1401 SSNO II 582
  • Mathia Kiliani de Konyn 1433 SSNO II 582
  • Per prouidum virum Kylian, ciuem Cazimiriensem 1441 SSNO II 582
  • Districtus Chanczinensis ... Lukowa ... villa nobilium Casparis, Baltasaris et Kiliani Lukowski 1540 AntrP II 164
  • Ślachetny Kilian, syn Wojciechow 1580 AntrP II 164
  • Katherina Kilianowa 1619 AntrP II 165
  • Thomas Kilian 1634 AntrP II 165
  • Z Jadwigą Kielanką 1635 AntrP II 166
  • Z ... Zofią Kielianowną 1648 AntrP II 165
  • Annam Kielianowka 1656 AntrP II 165
  • Kamienica Przybysiowicowska (w Warszawie) ... tam Kilian i Szymon, komornicy 1659 AntrP II 164
  • Marianna Kielianka 1741 AntrP II 166
  • Wieś Łany ... Majcher Kielian ... Wieś Biała ... Franciszek Kielan 1789 AntrP II 165
  • Joseph Kilian, kapelusznik 1818 NOpol 159

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Kilian, od imienia celtyckiego o niejasnym pochodzeniu (: irlandzkie Cillian: cealach 'walka, wojna' lub irlandzkie killena 'sługa Kościoła' lub irlandzkie Kilian z łac. Caecilius, ICh).

  • niederywowane
    • Kilian

Kilijan, Kiljan (zob.), Kielian (zob.), Kieljan (zob.), Kielijan Kielan (zob.), Kilan (zob.), Killan, Kilion, Kilon (zob.), Kielion, Kielon

Forma nazwiska zależna jest od licznych realizacji gwarowych obcego imienia na gruncie polskim: rozszerzenie artykulacji przed spółgłoską półotwartą (Kielian) i przejście długiego -a- w -o- (Kilion, Kilon), występuje też kilka wariantów graficznych.

Nazwisko najczęściej występuje w pow. tarnowskim, a także na Mazowszu i na Śląsku (katowickie, opolskie). Wariant Kilan, Kielan charakterystyczny dla częstochowskiego. Pewna popularność tego imienia celtyckiego w średniowiecznej Polsce znalazła swoje odbicie w późniejszym zasobie nazwisk.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: II
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004