KOŃCA

Ogólna liczba: 214

Kobiety: 114

Mężczyźni: 100

Ranga: 22893

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 54
  2. ŚLĄSKIE / 33
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 26
  4. WIELKOPOLSKIE / 22
  5. KUJAWSKO-POMORSKIE / 19
  6. ŁÓDZKIE / 19
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 16
  8. POMORSKIE / 12
  9. OPOLSKIE / 8
  10. PODLASKIE / 3
  11. MAŁOPOLSKIE / 2
Powiaty:
  1. SIEDLECKI / 11
  2. M.ST.WARSZAWA / 11
  3. RUDA ŚLĄSKA / 11
  4. ZABRZE / 11
  5. LEGNICKI / 10
  6. NOWODWORSKI / 10
  7. PILSKI / 8
  8. GOLENIOWSKI / 8
  9. ŁÓDZKI WSCHODNI / 7
  10. WŁOCŁAWEK / 7
  11. SOKOŁOWSKI / 6
  12. LESZNO / 6
  13. WĘGROWSKI / 6
  14. SIEDLCE / 6
  15. MIŃSKI / 6
  16. ZŁOTOWSKI / 5
Gminy:
  1. M. RUDA ŚLĄSKA / 11
  2. M. ZABRZE / 11
  3. RUJA / 10
  4. NOWY DWÓR GDAŃSKI / 9
  5. GOLENIÓW / 8
  6. ŁOBŻENICA / 8
  7. ANDRESPOL / 7
  8. M. WŁOCŁAWEK / 7
  9. M. LESZNO / 6
  10. SKÓRZEC / 6
  11. SOKOŁÓW PODLASKI / 6
  12. GRĘBKÓW / 6
  13. KAŁUSZYN / 6
  14. M. SIEDLCE / 6
  15. MOKOTÓW / 5
  16. ŻMIGRÓD / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Końca

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kończyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kończanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Końc(z)a // Konc(z)a 1569, XVII, XVIII AntrP II 278

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Końc-a, Kończ-a., od ap. koniec 'granica; kres; ostatek', lub od czas. kończyć

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Końc-a

Kończa

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Konca (bez znaku diakrytycznego).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II