KOŃ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Koń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Koniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Koniówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Koniowa fem. 1558 AntrP II 277
• Koń // Kon 1587, XVII, XVIII AntrP II 278

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Koń, od ap. koń 'rodzaj zwierzęcia' Sstp, także przenośnie 'drągal; leniwy'

• niederywowane
Koń

Kuń (zob.)

Odmianka gwarowa (pochylenie samogłoski o)

• Niemcy / liczba wystąpień: 56 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kon
• Dania / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Kon&s=exact&c=V89f&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kon/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Kon (bez znaku diakrytycznego).

• DFD: Kon (tu też inne etymologie)

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II