KUTKA

Ogólna liczba: 218

Kobiety: 113

Mężczyźni: 105

Ranga: 22628

Województwa
  1. KUJAWSKO-POMORSKIE / 82
  2. MAŁOPOLSKIE / 58
  3. WIELKOPOLSKIE / 39
  4. ŚLĄSKIE / 17
  5. POMORSKIE / 10
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 4
  7. OPOLSKIE / 4
  8. LUBUSKIE / 3
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1
Powiaty:
  1. BYDGOSZCZ / 56
  2. MYŚLENICKI / 30
  3. WĄGROWIECKI / 16
  4. KRAKÓW / 12
  5. NAKIELSKI / 10
  6. POZNAŃ / 10
  7. TORUŃ / 7
  8. CHODZIESKI / 6
  9. WADOWICKI / 6
  10. GDAŃSK / 6
  11. MIKOŁOWSKI / 6
  12. CHRZANOWSKI / 6
  13. BYDGOSKI / 5
  14. ŻYWIECKI / 5
  15. BYTOM / 5
  16. OŚWIĘCIMSKI / 4
Gminy:
  1. M. BYDGOSZCZ / 56
  2. MYŚLENICE / 26
  3. GOŁAŃCZ / 13
  4. M. KRAKÓW / 12
  5. KCYNIA / 10
  6. M. TORUŃ / 7
  7. BUDZYŃ / 6
  8. WIEPRZ / 6
  9. M. GDAŃSK / 6
  10. MIKOŁÓW / 6
  11. LIBIĄŻ / 6
  12. M. BYTOM / 5
  13. BIAŁE BŁOTA / 5
  14. POZNAŃ-GRUNWALD / 5
  15. WĘGIERSKA GÓRKA / 5
  16. OŚWIĘCIM / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kutka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kutczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kutczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Kutka 1627, XVIII AntrP II 315
  • Jan Kutka 1673 GórPow 127

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Kut-ka, od n. os. Kuta, zob. Kuta

  • derywowane
    • z sufiksem
      Kut-ka; suf. -ka w funkcji patronimicznej

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992