LUBAS

forma żeńska równa formalnie męskiej: Lubas

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Lubasowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Lubasówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Martinus Lubas 1811 GóSan 154

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Lubas, od gw. ap. lubas 'kochanek' (ukr. lubas), także 'człowiek wątły, słabowity słabowity; śpioch, leniuch' SW, lub Lub-as, od przym. luby ( : luby 'miły, przyjemny, drogi; rozkoszny' Sstp, SXVI)
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Lub-as, skrócenie od pierwszego członu starop. imion złożonych, takich jak Lubo-mir, Lubo-gost ( : przym. luby Sstp, SXVI)

• derywowane
• z sufiksem
  Lub-as
• niederywowane
lub Lubas

• Czechy / liczba wystąpień: 165 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Lubas/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 100 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 20 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Lubas&s=exact&c=r1a6&cs=&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Lubas

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Lubbas.

• DFD: Lubas

• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004