MĄKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mąka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mączyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mączanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Mąka, Monka, Monke RymNPol II 80
• Laborios(um) ... Mathiam Manka ... de Radzym 1481 SSNO III 433
• Cuidam domina de Bochnia Mączina 1492 SSNO III 432
• Wsi starostwa płockiego ... Wieś Troszino ... Kmiecie ... Wojciech Maka 1572 AntrP II 436
• Cristof Monka (z Bytomia) 1628 AntrP II 436
• Vccywego pana Jąna, młynarza piekarskiego ... z domu młynarza Mąki (z Łodzi) 1651 AntrP II 436
• Panu Grzegorzowi Mące (z Łodzi) 1733 AntrP II 436
• Mąka (z Gronia) 1794 AntrP II 436

• od wyrazu pospolitego
  • odzawodowe
    Mąka, od ap. mąka 'zmielone ziarno zboża' Sstp, przenośnie 'młynarz' (por. materiał historyczny).

• niederywowane
Mąka

Monka, Monke

Wariant Monka z rozkładem samogłoski nosowej może być wariantem gwarowym, lub pod wpływem grafii niemieckiej, podobnie jak bardzo rzadki wariant Monke. W zapisach obcojęzycznych nazwiska występuje wyłącznie wariant Monka, ze względu na brak litery -ą- w alfabecie. Pojawiające się także w innych krajach nazwisko Maka, mogące teoretycznie być graficzną wersją nazwiska Mąka, ma prawdopodobnie inne pochodzenie

• Niemcy / liczba wystąpień: 744 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 186 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Francja / liczba wystąpień: 58 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille
• Słowacja / liczba wystąpień: 55 / źródło: http://slovniky.korpus.sk
• Norwegia / liczba wystąpień: 36 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.verwandt.ch
• Australia / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Austria / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.verwandt.at
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Maka/hustota/

Nazwisko charakterystyczne zwłaszcza dla Podhala, zarówno w przeszłości (por. materiał historyczny), jak i dziś (nowosądeckie, Zakopane, Nowy Targ), częste także na Mazowszu (warszawskie, ostrołęckie). Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Maka (bez znaku diakrytycznego), Monka, Monke (oddanie wymowy nazwiska).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III