MARKOWICZ

Ogólna liczba: 4328

Kobiety: 2256

Mężczyźni: 2072

Ranga: 1127

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 843
  2. MAŁOPOLSKIE / 709
  3. ŁÓDZKIE / 459
  4. MAZOWIECKIE / 448
  5. ŚLĄSKIE / 335
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 305
  7. LUBELSKIE / 278
  8. POMORSKIE / 261
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 223
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 115
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 83
  12. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 63
  13. OPOLSKIE / 63
  14. WIELKOPOLSKIE / 62
  15. LUBUSKIE / 49
  16. PODLASKIE / 32
Powiaty:
  1. ŁAŃCUCKI / 382
  2. GORLICKI / 214
  3. SZTUMSKI / 141
  4. SKIERNIEWICKI / 133
  5. KRAKÓW / 127
  6. BIŁGORAJSKI / 125
  7. M.ST.WARSZAWA / 122
  8. NOWOTARSKI / 101
  9. WOŁOMIŃSKI / 95
  10. TARNOWSKI / 81
  11. SKIERNIEWICE / 77
  12. ŁÓDŹ / 76
  13. KRAKOWSKI / 65
  14. NIŻAŃSKI / 59
  15. OSTRÓDZKI / 57
  16. WROCŁAW / 54
Gminy:
  1. ŁAŃCUT / 231
  2. M. KRAKÓW / 127
  3. BIAŁOBRZEGI / 107
  4. GORLICE / 107
  5. DZIERZGOŃ / 78
  6. M. SKIERNIEWICE / 77
  7. TŁUSZCZ / 61
  8. RZEPIENNIK STRZYŻEWSKI / 57
  9. M. KATOWICE / 54
  10. BIŁGORAJ / 53
  11. MAKÓW / 52
  12. GODZIANÓW / 48
  13. M. OLSZTYN / 47
  14. ŁAPSZE NIŻNE / 46
  15. KSIĘŻPOL / 43
  16. LEŻAJSK / 38

forma żeńska równa formalnie męskiej: Markowicz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Markowiczowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Markowiczówna

inne: Markowiczka, Markowiczonka (forma gwarowa)

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka oraz odojcowskie z formantem -onka znane są w języku mówionym.

  • Memoriale de Bernhardo Marcouicz 1366 SSNO III 403
  • Scabin(o) ... resident(e) ... Matthia Markovycz 1482 SSNO III 403
  • Markowic(z) 1503, XVII, XVIII AntrP II 429
  • Markowiczówna 1652 AntrP II 429
  • (fem.) Markowiczka 1686 AntrP II 429
  • Markowiczonka 1693 AntrP II 429
  • Jakub Markowicz 1759 GórPow 144
  • Victoria Markiewiczowa 1797 GóSan 189

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Mark-owicz, od n. os. Marek, zob. Marek

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mark-owicz; suf. -owicz w funkcji patronimicznej

Markiewicz (zob.)

Wariant z obocznym suf. -ewicz występuje znacznie częściej na terenie Polski; ma 20221 nosicieli mieszkających przede wszystkim w woj. mazowieckim, wielkopolskim, dolnośląskim, łódzkim, śląskim, lubelskim. Markowicz zaś najpopularniejszy jest w woj. podkarpackim i małopolskim.

Wśród nazwisk motywowanych przez imiona staropolskie i chrześcijańskie wyróżnić można dwie podstawowe grupy: 1) formalnie równe pełnym lub skróconym, zdrobniałym formom imion, 2) powstałe od różnych imion w drodze derywacji słowotwórczej lub paradygmatycznej. Często nie można jednoznacznie stwierdzić czy mamy do czynienia z transonimizacją (przejściem z kategorii imion do kategorii nazwisk) czy z utworzeniem nazwiska w drodze derywacji. Podstawami tego typu nazwisk są najczęściej pełne i zdrobniałe imiona chrześcijańskie, rzadziej pełne lub skrócone imiona staropolskie. Nazwiska odimienne wywodzą się z deskrypcji opisowych mówiących o stosunku dwóch osób do siebie lub o charakterystyce konkretnej osoby. Pierwsze, tzw. patronimiczne, w drodze rozwoju doprowadziły do powstania konstrukcji syntetycznych z sufiksami –icz, -owicz, -ewicz, później też –ak, -an, -czyk i innymi sufiksami z podstawowym –k-, wyrażającymi relację ojciec-syn. Nazwiska te uległy stabilizacji w XVII-XVIII w. i potocznie kojarzone są z nazwiskami mieszczan (w tej grupie społecznej występowały najczęściej). Drugie wywodzą się z deskrypcji imię + imię, przy czym imię występujące na drugim miejscu stawało się potencjalnym nazwiskiem niezależnie od tego, czy pełniło pierwotnie funkcję drugiego imienia, patronimu czy zdrobniałej, spieszczonej formy pełnego imienia.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004