MOLA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mola

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Molina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Molanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Mola 1647, XVIII AntrP III 95
• Mola fem. 1727 AntrP III 95

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Mol-a, od n. os. Mol, zob. Mol

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Mol-a

• Niemcy / liczba wystąpień: 80 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 31 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Mola
• Dania / liczba wystąpień: 25 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Słowacja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Mola&s=exact&c=83ed&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Mola/hustota/

• por. też DFD: Moll

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III