MĄCIK

Ogólna liczba: 281

Kobiety: 143

Mężczyźni: 138

Ranga: 19380

Województwa
  1. LUBELSKIE / 248
  2. POMORSKIE / 9
  3. PODKARPACKIE / 7
  4. MAZOWIECKIE / 6
  5. LUBUSKIE / 4
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 3
  7. ŁÓDZKIE / 2
  8. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 1
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 1
Powiaty:
  1. LUBLIN / 123
  2. LUBELSKI / 98
  3. ŁĘCZYŃSKI / 11
  4. ŁAŃCUCKI / 7
  5. ŚWIDNICKI / 6
  6. GDAŃSK / 5
  7. PUŁAWSKI / 5
  8. LUBARTOWSKI / 4
  9. SOPOT / 4
  10. RADOM / 3
  11. M.ST.WARSZAWA / 3
  12. GORZÓW WIELKOPOLSKI / 3
  13. LUBIŃSKI / 2
  14. TOMASZOWSKI / 2
  15. WROCŁAW / 1
  16. KRAŚNICKI / 1
Gminy:
  1. M. LUBLIN / 123
  2. KONOPNICA / 67
  3. GŁUSK / 12
  4. NIEDRZWICA DUŻA / 12
  5. LUDWIN / 11
  6. ŚWIDNIK / 6
  7. M. GDAŃSK / 5
  8. WÓLKA / 5
  9. M. SOPOT / 4
  10. ŁAŃCUT / 4
  11. CZARNA / 3
  12. NAŁĘCZÓW / 3
  13. M. GORZÓW WIELKOPOLSKI / 3
  14. M. RADOM / 3
  15. BIELANY / 3
  16. LUBIN / 2

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mącik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mącikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mącikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Mącik RymNPol II 80

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Mąc-ik, skrócenie od pierwszego członu starop. imion złożonych, takich jak Męci-mir, Męci-sław (: czas. mącić, męcić 'gnębić, dręczyć', także 'wzburzać, trząść' Sstp), NAp

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mąc-ik; suf. -ik w funkcji deminutywnej

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Macik (bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II