ORLIK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Orlik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Orlikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Orlikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Orlikowa fem. 1569 AntrP III 243
• Orlikówna fem. 1672 AntrP III 243
• Jan Orlik 1677 NOles 93
• Martinus Orlik 1711 NZłot II 83
• Karl, Anna, August Orlik 1887 NOles 93

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Orlik, od ap. orlik 'młody orzeł' SXVI, także 'pieniądz śląski; roślina z rodziny jaskrowatych; rodzaj ptaka, kania' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Orl-ik, od n. os. Orzeł, zob. Orzeł

• derywowane
• z sufiksem
  Orl-ik < n. os. Orzeł, z suf. -ik w funkcji patronimicznej lub deminutywnej
• niederywowane
lub Orlik < ap. orlik

Urlik (zob.)

Wariant fonetyczny ze zmianą nagłosowego o w u przed spółgłoską półotwartą r

• Niemcy / liczba wystąpień: 768 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 141 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Orlik&s=exact&c=21a8&cs=&d=priezviska#
• Dania / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Orlik/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Orlik
• Norwegia / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Orlick.

• DFD: Orlick
• DFD: Orlik

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II