PAC

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pac

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pacowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pacówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Pac 1564, XVII, XVIII AntrP III 340
• Rosina Pacowa de Oppdo Landyk 1770 NZłot II 85
• Patz 1838 GórPow 165

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pac, od ap. pac 'gatunek wielkich szczurów' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Pac, skrócenie od starop. im. złożonego Pakosław (: prasłow. *paky, *pako 'znów' i sława, sławić Sstp, por. NAp), lub od im.Paweł (: łac. praenomen Paullus, od łac. paulus 'mały, niski', ICh), lub - w wypadku nazwisk z północnego wschodu Polski - od cerk. im. Ipatij, pol. Hipacy (: grec. hypatos 'najwyższy') Biryła I 90. Obok formy Pac występowała też forma Pacz; w średniowiecznej pisowni odróżnienie tych form nie było możliwe.

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Pac-ø
• niederywowane
lub Pac

Patz

Wariant z wpływem grafii niemieckiej

• Niemcy / liczba wystąpień: 2112 / źródło: http://legacy stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pac
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Patz

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II