PAKUŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pakuła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pakulina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pakulanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Pakuła 1564, XVII, XVIII AntrP III 342
• Mathiae Pakuła 1653 NBrań 317
• Michael, Pauline, Franz Pakulla 1890 NOles 94

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pakuła, od ap. pakuła 'krótkie włókna, wyczesane z lnu i konopi; pakunek' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Pak-uła, od n. os. Pak, zob. Pak

• derywowane
• z sufiksem
  Pak-uła
• niederywowane
lub Pakuła

Pakula, Pakulla

Warianty graficzne

• Niemcy / liczba wystąpień: 536 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Dania / liczba wystąpień: 65 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 25 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pakula
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Pakula/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Pakula (bez znaku diakrytycznego), Pakulla (z dość regularnym oddaniem -ł- jako –ll-).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017