PEŁKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pełka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pełczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pełczanka, Pełkówna

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast nazwiska z odojcowskim formantem -ówna kobiety używają zwyczajowo.

• Stanislaus Pelka Pauli de Yeszow 1420 SSNO IV 211
• Nicolai Pelka 1525 AntrP III 289
• Catharina Pełcanka 1605 AntrP III 290
• Jakub Pelka 1658 AntrP III 290
• inter Agnetem Pełkowna 1730 NZłot II 99
• Auguste Pelke 1875 NOpol 197
• Karl Pelka, szewc 1913 NOpol 197

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Pełk-a, od starop. imion złożonych, takich jak Przed-pełk, Święto-pełk (: połek, połk, pułk 'regiment wojska' SL), NAp

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Pełk-a

Pelka

Wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 2504 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 90 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Pelka/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 16 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pelka
• Norwegia / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Pelka&s=exact&c=3bf1&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Pelka (bez znaku diakrytycznego), Pellka (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II