PIECHOTA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Piechota

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Piechocina, Piechoczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Piechocianka

inne: Piechocin (forma zgermanizowana)

komentarz: Formanty -ina, -yna tworzą nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Niemiecki sufiks -in (Piechoc-in) jest odpowiednikiem polskiego suf. -owa.

• Contra Petrum alias Pyechota, de Dzaduschycze heredem 1483 SSNO IV 230
• Piechota 1598, XVII, XVIII AntrP III 359
• Tomasz Piechota 1697 NOles 97
• Anna Piechotzin 1774 NZłot II 103
• Anna Piechocina 1776 NZłot II 103
• Eva Piechoczyna 1806 NZłot II 103
• Maria Piechotta 1887 NOles 97

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Piechota, od ap. piechota 'rodzaj wojska; starop. pachołkowie, usługujący do stołu; chodzenie na własnych nogach'
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Piech-ota, od n. os. Piech, zob. Piech

• derywowane
• z sufiksem
  Piech-ota
• niederywowane
lub Piechota

Piechotta

Wariant graficzny z geminatą -tt-

• Niemcy / liczba wystąpień: 456 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 15 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Piechota
• Norwegia / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Piechota/hustota/

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II