PĘK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pęk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pękowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pękówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• zegnał Pan Moscicky kmiecia Pęka 1613 NZłot II 101

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pęk, od ap. pęk 'wiązka; pęknięcie', gw. 'węzeł; garb' SW, lub pęk, pąk zawiązek łodygi, liścia lub kwiatu' SXVI

• niederywowane
Pęk

Penk (zob.)

W pisowni poświadczona jest rozłożona wymowa samogłoski nosowej -ę- w postaci -en- przed k

• Niemcy / liczba wystąpień: 944 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 327 / źródło: https://www.kdejsme.cz
• Słowacja / liczba wystąpień: 164 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=pek&c=q3f8&d=priezviska
• Szwecja / liczba wystąpień: 61 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch____259432.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Pek (bez znaku diakrytycznego), Penk (oddanie wymowy nazwiska).

• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II