REDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Reda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Redzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Redzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Reda 1564, XVIII AntrP IV 205

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Reda, od ap. rada 'porada; roztropność; radny, radca' , z północnopolskim przejściem Ra->Re- , lub od gw. ap. reda 'muł, torf, namulisko' SGPK
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Red-a, od n. os. Rad, skrócenie od starop. imion złożonych z Rado- w pierwszej części, takich jak Rado-mił, Rado-sław (: rad 'być zadowolonym, chętnym, cieszyć się', radzić 'troszczyć się, dbać o coś', także 'udzielać rady' Sstp )

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Red-a
• niederywowane
lub Reda

• Niemcy / liczba wystąpień: 240 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 157 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Reda
• Dania / liczba wystąpień: 52 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Reda/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=reda&s=exact&c=p77a&cs=&d=priezviska#

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV