ROGALA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Rogala

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rogalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rogalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Rogala 1382 SSNO IV 471
• Rogalina fem. 1446 SSNO IV 472
• Stanislao Rogala 1559 AntrP IV 145
• Anna Rogalina fem. 1604 AntrP IV 146
• Josephi Rogala 1618 AntrP IV 145
• Hedvigis Rogalanka 1714 NZłot II 149
• Thomas Rogala 1800 NZłot II 149
• Francisca Rogalla 1900 GórPow 190

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Rogala, od ap. rogala 'rodzaj bułki; zwierzę o wielkich rogach, wół, krowa' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Rogal-a, od n. os. Rogal, zob. Rogal
  • od nazw herbowych
    lub Rogala, od n. herbowej Rogala, por. NHer

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Rogal-a
• niederywowane
lub Rogala

Rogalla

Wariant graficzny z podwojeniem l (prawdopodobnie pod wpływem grafii niemieckiej), występujący głównie na Pomorzu, Warmii i Mazurach

• Niemcy / liczba wystąpień: 184 / źródło: http://legacy stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 45 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 40 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Rogala
• Słowacja / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Rogala&s=exact&c=V5bf&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Rogala/hustota/

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II