RUCIŃSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Ruciński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Rucińska

• Ruciński, Ruczyński RymNPol I 369
• Hedvigis Rucinska (de Kielce) 1671 AntrP IV 220
• Jacobus Alberti Rucinski, dioecesis Chelmensis 1677 AntrP IV 220
• Hedvigis, filia Joannis Rucinski ... Joannes Ruta et Hedvigis (z Buku) 1717 AntrP IV 220
• Ruciński 1867, 1868 GórPow 193

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Ruciń-ski, od n. m. Rucin, dziś część wsi Topólka, włoc., gm. Topólka, lub Rucień-ski, Ruciń-ski, od n. m. Ruciany, siedl., gm. Bielany
  • odimienne
    lub Ruc-iński, od n. os. Ruta, zob. Ruta

• derywowane
• z sufiksem
  Ruciń-ski < n. m. typu Rucin, Ruciany, z suf. -ski wskazującym pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie, lub Ruc-iński < n. os. Ruta, z suf. -iński w funkcji strukturalnej

Ruczyński (zob.)

Wariant Ruczyński (występujący na Pomorzu) jest prawdopodobnie wariantem zgermanizowanym graficznie

• USA / liczba wystąpień: 1478 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Niemcy / liczba wystąpień: 184 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 129 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille
• Szwecja / liczba wystąpień: 34 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Ruchniewicz
• Australia / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Słowacja / liczba wystąpień: 18 / źródło: http://slovniky.korpus.sk
• Norwegia / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://www.kdejsme.cz/

Geografia nazwiska sugeruje raczej jego pochodzenie odmiejscowe, ponieważ najczęściej występuje na Mazowszu (warszawskie, siedleckie) i na Pomorzu i Warmii (bydgoskie, włocławskie, toruńskie, olsztyńskie), czyli w sąsiedztwie odpowiednich nazw miejscowych. Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Rucinski, Rucinsky (bez znaku diakrytycznego).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV