RUTA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Ruta

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rucina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rucianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Swanch, faber dictus Ruta 1403 SSNO IV 521
• Ruta 1564, XVII, XVIII AntrP IV 225
• Famatus Stanislaus Ruta 1614 NBrań 347
• Ruta 1808, 1856 GórPow 194

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Ruta, od ap. ruta 'nazwa rośliny, używanej dawniej na wianki ślubne' Sstp

• niederywowane
Ruta

Rutta

Wariant graficzny z podwojonym t

• Niemcy / liczba wystąpień: 240 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 143 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Ruta/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 24 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Ruta
• Słowacja / liczba wystąpień: 18 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=ruta&s=exact&c=J17b&cs=&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn

• por. też DMNES: Ruth

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017