RATKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Ratka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Ratczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Ratczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Ratka 1564, XVII AntrP IV 203
• Joannes Ratka 1795 NZłot II 137
• Woiciech syn Jana Ratki 1801 NZłot II 137

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Ratka, od ap. ratka 'racica, zrogowacenie trzeciego i czwartego palca u nogi niektórych ssaków' , 'kopyto rozdwojone u bydła' SEB
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Rat-ka, skrócenie starop. im. złożonych, takich jak Raci-sław, Raci-bor (: starop. ap. rać 'wojna, bój' SEB)

• derywowane
• z sufiksem
  Rat-ka
• niederywowane
lub Ratka

Rattka, Retka (zob.)

Rattka - odmianka z geminatą -tt-; Retka - wariant z północnopolską gwarową zmianą Ra- > Re-

• Niemcy / liczba wystąpień: 328 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Ratka&s=exact&c=J6a2&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Ratka/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Ratka

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II