SABA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Saba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Sabina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Sabianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Saba RymNPol II 386
• Petri Boynowiec Saba 1706 NBrań 349

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Saba, od im. Saba poch. aramejskiego (: ap. saba 'starzec, dziadek'), łac, Sabas, scs Sava, staroukr. Sawa, ICh.

• niederywowane
Saba

• Niemcy / liczba wystąpień: 224 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 104 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Saba
• Norwegia / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Saba/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Saba&s=exact&c=546e&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Sabba.

• por. też może ISD: Saby

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017