SMYKAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Smykała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Smykalina, Smykałowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Smykalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie i kobiety używają je zwyczajowo.

• Anna Smykalowa 1691 NOles 112
• Paulo Smykała 1692 NOles 111
• Felix Smykalla, szewc 1879 NOpol 215

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Smyk-ała, od czas. smykać 'uciekać; wlec, przesuwać; obrywać, ściągać' , smykać się 'włóczyć się; ślizgać się' MSGP

• derywowane
• z sufiksem
  Smyk-ała, z suf. -ała w funkcji charakteryzującej

Smykala

Bardzo rzadki wariant graficzny, występuje wyłącznie na Górnym Śląsku

• Niemcy / liczba wystąpień: 576 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=smykala&s=exact&c=X072&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Smykala/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Smykala (bez znaku diakrytycznego), Smykalla (z dość regularnym oddaniem -ł- jako -ll-) .

• por. DFD: Smykal

• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004