SZAJNA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Szajna

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Szajnina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Szajnianka

inne: Szajnionka (forma gwarow)

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formanty -anka, -onka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Szajna 1697, XVIII AntrP V 54
• Caharina Szaynina 1784 GórPow 198
• Stanislaus Szayna 1810 GóSan 166
• Anna Szainionka 1818 GóSan 198

• pochodzenia obcego
  Szajn-a, od niem. n. os. Sein (: śrwniem. seine 'mały, krótki' Gottsch 535) lub Schein (: stwniem. skinan 'błyszczeć, świecić, promienieć' Gottsch 508)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Szajn-a

Szayna, Szejna (zob.)

Szayna - wariant graficzny

• Słowacja / liczba wystąpień: 27 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=sajna&c=P08f&d=priezviska
• Niemcy / liczba wystąpień: 20 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Szajna
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Szajna/hustota/

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Szayna, Schayna.

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V