SZCZAWIŃSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Szczawiński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Szczawińska

• Contra dominam Sczawynska 1434 SSNO V 279
• Szczawiński 1423 SSNO V 279
• Szczawiński 1508, XVII, XVIII AntrP V 56
• Szczawińska fem. 1712 AntrP V 56
• Szczawinski 1838, 1841, 1856 GórPow 216
• Michael Sczawinski 1919 GórPow 216

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Szczawiń-ski, od n. m. Szczawino, dziś Szczawin, łódz., gm. Zgierz, Szczawin Kościelny, płoc., gm. Szczawin Kościelny, Szczawne, krosn., gm. Komańcza

• derywowane
• z sufiksem
  Szczawiń-ski < n. m. typu Szczawino, Szczawin, Szczawne, z suf. -ski wskazującym pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

• Niemcy / liczba wystąpień: 48 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=szczawinski&c=g64e&d=priezviska
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Szczawinski

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Szczawinski (bez znaku diakrytycznego).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1977/ tom: V
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V