SZMYDT

Ogólna liczba: 344

Kobiety: 176

Mężczyźni: 168

Ranga: 16349

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 55
  2. WIELKOPOLSKIE / 49
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 41
  4. ŁÓDZKIE / 36
  5. KUJAWSKO-POMORSKIE / 35
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 27
  7. PODLASKIE / 24
  8. LUBUSKIE / 17
  9. POMORSKIE / 16
  10. ŚLĄSKIE / 13
  11. LUBELSKIE / 11
  12. PODKARPACKIE / 10
  13. ZACHODNIOPOMORSKIE / 8
  14. OPOLSKIE / 2
Powiaty:
  1. GOSTYNIŃSKI / 32
  2. ELBLĄG / 19
  3. JAWORSKI / 15
  4. M.ST.WARSZAWA / 15
  5. RADZIEJOWSKI / 15
  6. POZNAŃ / 14
  7. ZDUŃSKOWOLSKI / 13
  8. ŻAGAŃSKI / 11
  9. PRZEMYSKI / 10
  10. BIAŁYSTOK / 9
  11. LUBLIN / 8
  12. ŁASKI / 8
  13. ALEKSANDROWSKI / 7
  14. TURECKI / 7
  15. BIAŁOSTOCKI / 7
  16. OBORNICKI / 6
Gminy:
  1. GOSTYNIN / 32
  2. M. ELBLĄG / 19
  3. JAWOR / 15
  4. RADZIEJÓW / 15
  5. SZPROTAWA / 11
  6. ŻURAWICA / 10
  7. POZNAŃ-NOWE MIASTO / 10
  8. ZDUŃSKA WOLA / 9
  9. M. BIAŁYSTOK / 9
  10. M. LUBLIN / 8
  11. ŁASK / 8
  12. OCHOTA / 8
  13. ALEKSANDRÓW KUJAWSKI / 7
  14. M. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 6
  15. EŁK / 6
  16. NIDZICA / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Szmydt

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Szmydtowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Szmydtówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • S(z)midt, Szmit, Szmyd(t) 1504, XVII, XVIII AntrP V 62
  • Schmidt 1896 NOles 107

  • pochodzenia obcego
    Szmydt, od niem. n. os. Schmidt (: śrwniem. smit , smet 'kowal, rzemieślnik, wykonujący przedmioty z metalu' ), NGerm, Gottsch 519

  • niederywowane
    • Szmydt

Szmid, Szmyd, Szmed, Szmied, Szmiedt, Szmidt, Szmitt, Szmyt, Szmytt, Smid, Smidt, Smit, Smyt, Śmid, Śmit, Schmid, Schmidt, Schmyd, Schmydt, Schmit, Schmitt, Schmied, Schmiedt

Jak zazwyczaj w wypadku nazwisk pochodzenia obcego występuje bardzo dużo wariantów fonetycznych, graficznych (staropolska grafia nie pozwala na dokładne odróżnienie wariantów), w zależności od czasu przejęcia, stopnia przyswojenia i dialektu niemieckiego, z którego je zapożyczano (górno- lub dolnoniemiecki) i od gwary, do której je zapożyczono. Por. h. Schmidt.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V