SAGAN

forma żeńska równa formalnie męskiej: Sagan

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Saganowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Saganówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Sagan, Sagon, Sahan, Szagan, Szagon, Szagun, Szahan, Szahun RymNPol I 389
• Districtus Ripinensis ... Płonne ... Szagan ... subdit(us) 1564 AntrP IV 301
• Zyga a Kuba Saganowi (z Oldrzychowic) 1633 AntrP IV 301
• Ogród Petra Sagana 1785-88 AntrP IV 301
• Maria Sagan 1885 NOles 105
• Sagan 1919 GórPow 197

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Sagan, od ap. sagan 'garnek miedziany' , pożyczka z tureckiego sagan, za pośrednictwem węgierskim lub ruskim SEB, SW

• niederywowane
Sagan

Sagon, Sahan, Szagan, Szagon, Szagun, Szahan, Szahun

Warianty historyczne z -h- zamiast -g- (Sahan, Szahan) są pochodzenia wschodniego (a obecnie występują na zachodzie Polski), warianty z Sz- nagłosowym są hiperpoprawne

• USA / liczba wystąpień: 1144 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Francja / liczba wystąpień: 348 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille
• Słowacja / liczba wystąpień: 230 / źródło: http://slovniky.korpus.sk
• Niemcy / liczba wystąpień: 216 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 64 / źródło: http://www.kdejsme.cz/
• Austria / liczba wystąpień: 28 / źródło: http://www.verwandt.at
• Australia / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://www.ine.es/
• Norwegia / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 16 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Sagan
• Dania / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.verwandt.ch

Nazwisko charakterystyczne dla Lubelszczyzny (przeważająca ilość notowań) i terenów sąsiednich (tarnobrzeskie, zamojskie). We Francji i w Niemczech jest to nazwisko rodzime, a nie zapożyczone, prawdopodobnie również na Słowacji. W Czechach występuje głównie na pograniczu (Trzyniec).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV