SAWKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Sawka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Sawczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Sawczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Woyciech Sawka 1558 NBrań 355
• Iwana Sawki 1716 NBrań 355
• Jakub Sawka 1804 NZłot II 165

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Saw-ka, od n. os. Sawa, zob. Sawa

• derywowane
• z sufiksem
  Saw-ka, z suf. -ka w funkcji patronimicznej lub deminutywnej

• Słowacja / liczba wystąpień: 128 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=savka&s=exact&c=K2d0&cs=&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 48 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 31 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Savka/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Sawka
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski także w formie Savka.

• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II