forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Skonieczna
Skonieczny1512, XVII AntrP IV 320
Skonieczny1808, 1856, 1868 GórPow 203
od wyrazu pospolitego
przezwiskowe Skonieczny, od przym. konieczny 'będący na końcu' Sstp, 'końcowy, zamykający, ostatni' SXVI; określenie 'człowieka z końca, zamieszkującego na końcu wsi' .