SMOŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Smoła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Smolina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Smolanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Smoła // Smola 1524, XVII, XVIII AntrP IV 331

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Smoła, od ap. smoła 'uboczny produkt suchej destylacji węgla lub drewna' Sstp

• niederywowane
Smoła

Smola, Smolla

Warianty graficzne

• Czechy / liczba wystąpień: 1069 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Smoła/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 576 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 48 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=smola&s=exact&c=ced0&cs=&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Smola
• Dania / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Smola (bez znaku diakrytycznego), Smolla (z dość regularnym oddaniem -ł- jako -ll-).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV