STĘPIEŃ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Stępień

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Stępniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Stępniówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Stępień 1565, XVII, XVIII AntrP V 42
• Stępień 1678 RymNPol II 485
• Edmund Stepień 1821 NOles 114

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Stępień, od ap. stępień, wstępień 'nowonabywca roli; chłop przyżeniony do gruntu' SW, także 'następca, spadkobierca, dziedzic' Sstp

• niederywowane
Stępień

zob. Stempień, Stempin

Warianty oddające graficznie wymowę samogłoski nosowej ę przed spółgłoską zwartą p, forma Stempin ponadto ze zmianą -e- > -i- przed n

• Niemcy / liczba wystąpień: 520 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 130 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 84 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Stepien
• Dania / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Stepien/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Stepien&s=exact&c=gaaa&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Stepien (bez znaków diakrytycznych) oraz Stempien (oddanie wymowy nazwiska).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V