TROJANOWSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Trojanowski

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Trojanowska

• Elizabeth Troianowska, confratrix nostra (1476)XVII SSNO V 469
• Troyanowycze, villa ... cuius haeredes Petrus et Andreas Troyanowsczy de armis Szarzya 1470-80 SSNO V 469
• Sagittari(us) ... Stanislaus Troyanowsky 1471 SSNO V 469
• Trojanowski 1508 AntrP V 179
• Trojanowski 1841 GórPow 230
• Trojanowski XVII AntrP V 179
• Trojanowski XVIII AntrP V 179
• Trojanowski XX RymNPol II 620

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Trojanow-ski, od n.m. Trojanów (7 miejscowości w Polsce w woj. mazowieckim, łódzkim, lubelskim, wielkopolskim, notowane od XIII w., XIX, XV wieku), Trojany (12 miejscowości, głównie w woj. mazowieckim, notowane od XVI wieku), Trojanowice (3 wsi w południowej części Polski, notowane od XIII i XV wieku).

• derywowane
• z sufiksem
  Trojanow-ski < n. m. Trojanów, Trojanowice lub Trojan-owski < n. m. Trojany, z suf. -(ow)ski na określenie właściciela wsi lub osoby pochodzącej z Trojanowa, Trojanowic lub Trojan

• USA / liczba wystąpień: 911 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Niemcy / liczba wystąpień: 224 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 49 / źródło: http://www.geopatronyme.com/cgi-bin/carte/nomcarte.cgi?nom
• Norwegia / liczba wystąpień: 36 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 35 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch____259432.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 34 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk
• Australia / liczba wystąpień: 21 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Belgia / liczba wystąpień: 15 / źródło: www.familienaam.be
• Hiszpania / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Holandia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl
• Czechy / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Trojanowski/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Nazwiska motywowane nazwami miejscowymi wyrażają stosunki własnościowe lub przestrzenne nazywanej osoby i miejscowości. Cechą charakterystyczną tych nazwisk jest sufiks –ski i jego rozszerzenia –ewski, -owski, -eński, -iński-yński itp. Nielicznie występują nazwiska z przymiotnikowym sufiksem –ny motywowane przez wyrażenia przyimkowe sytuujące np. gospodarstwo w terenie (typ Konieczny, Zadrożny). Sporadycznie spotyka się nazwiska formalnie równe nazwom geograficznym (typu Wisła) stanowiące przeniesienie z płaszczyzny toponimicznej do antroponimicznej bez dodatkowych wykładników formalnych. Stosunkowo nieliczna grupę tworzą nazwiska motywowane nazwami miejscowymi na –sk, -sko, w których funkcję formantu pełni końcówka fleksyjna (typ Buski). Nazwiska odmiejscowe wywodzą się z deskrypcji określonych informujących skąd pochodzi dany człowiek, a więc wyrażających relacje przynależności lub własności do posiadanej lub zamieszkiwanej miejscowości, np. Zawist de Camyn. Przekształciły się one w konstrukcje syntetyczne: 1) Zawist de Camyn > Zawist Kamiński; 2) Zawist de Camyn > Zawist Kamień. Utraciły one równocześnie element opisowy, a na plan pierwszy wysunęła się funkcja identyfikowania jednostki. W dawnej Polsce syntetyczne formacje na –ski najliczniejsze były w warstwie szlacheckiej. Najszybciej też uległy stabilizacji, zyskały wyznaczniki nazwiskowości (stałość, rodzinność), a także zyskały prestiż „dobrego” nazwiska, stały się modelem strukturalnym, na wzór którego tworzono nazwiska od podstaw imiennych (np. Adamski) i apelatywnych (np. Nawrocki). Nazwisko Trojanowski jest najliczniej reprezentowane w woj. mazowieckim; liczba jego nosicieli tutaj trzykrotnie przewyższa ich liczbę w innych województwach, co pozwala wywodzić nazwisko od miejscowości Trojanowo, Trojanów, Trojany na Mazowszu. Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Troianowski, Trojanowsky, Trojanowsky.

• Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1977/ tom: V
• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II