WILK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Wilk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Wilkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Wilkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Wilk RymNPol II 682
• Nicolaus dictus Vilk 1382 SSNO VI 101
• Michael Wilk, officialis de Chelmecz 1401 SSNO VI 101
• Mathiam Wilk 1581 AntrP VI 73
• Mikołaj Wilk, podwalny 1641 AntrP VI 73
• Maria Wilkowa procreata Polakowska 1783 NZłot II 261
• Sophia Wilczanka fem. 1787 AntrP VI 74
• Anna Wilkowna de Rudawa fem. 1789 AntrP VI 74
• Paul Wolf alias Wilk 1882 NOpol 234

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Wilk, od ap. wilk 'ssak drapieżny z rodziny psów' Sstp , także gw. 'próżniak; postrzał, sztywność karku; rożen kuchenny' SGPK

• niederywowane
Wilk

• Niemcy / liczba wystąpień: 4072 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 87 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 85 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Wilk
• Czechy / liczba wystąpień: 68 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Wilk/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 21 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=wilk&s=exact&c=h359&cs=&d=priezviska#

• DFD: Wilk
• por. też DMNES: Wilk

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1981/ tom: VI
• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2016/ tom: VI