ŻMUDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Żmuda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Żmudzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Żmudzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Mari Zmuda 1766 GórPow 253
• Johann Smuda, krawiec 1847 NOpol 241

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Żmuda, od ap. żmuda, zmuda 'mitręga, strata czasu; ten, kto marnuje czas' Sstp, SW

• niederywowane
Żmuda

Zmuda, Źmuda

Warianty graficzne

• Niemcy / liczba wystąpień: 496 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 52 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Zmuda/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 27 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Zmuda&s=exact&c=L116&cs=&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 23 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 22 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Zmuda
• Dania / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Zmuda (bez znaku diakrytycznego).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004