GĘBKA

Ogólna liczba: 2609

Kobiety: 1342

Mężczyźni: 1267

Ranga: 2083

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 601
  2. WIELKOPOLSKIE / 315
  3. MAZOWIECKIE / 305
  4. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 238
  5. LUBELSKIE / 184
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 178
  7. POMORSKIE / 161
  8. MAŁOPOLSKIE / 140
  9. DOLNOŚLĄSKIE / 138
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 118
  11. LUBUSKIE / 65
  12. ŁÓDZKIE / 62
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 51
  14. OPOLSKIE / 38
  15. PODKARPACKIE / 11
  16. PODLASKIE / 4
Powiaty:
  1. ZAWIERCIAŃSKI / 211
  2. KOLSKI / 134
  3. MYSZKOWSKI / 115
  4. LIPSKI / 98
  5. RADOM / 89
  6. GDAŃSKI / 72
  7. KONIŃSKI / 68
  8. JĘDRZEJOWSKI / 64
  9. SOSNOWIEC / 57
  10. LUBLIN / 54
  11. OSTROWIECKI / 50
  12. CHRZANOWSKI / 40
  13. LUBELSKI / 38
  14. ŁÓDŹ / 37
  15. STARACHOWICKI / 34
  16. WROCŁAW / 33
Gminy:
  1. ZAWIERCIE / 110
  2. M. RADOM / 89
  3. MYSZKÓW / 83
  4. CIEPIELÓW / 68
  5. M. SOSNOWIEC / 57
  6. M. LUBLIN / 54
  7. KOŁO / 47
  8. WŁODOWICE / 40
  9. PRUSZCZ GDAŃSKI / 36
  10. KSIĄŻ WIELKI / 32
  11. STARACHOWICE / 30
  12. M. SZCZECIN / 29
  13. OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI / 29
  14. NIEMCE / 27
  15. SOMPOLNO / 27
  16. M. KONIN / 27

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gębka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gębczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gębczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Petrassius Gambca de Borczkow 1400 SSNO II 103
  • Martinus filius Gampka 1438 GóSan 142
  • Mathias dictus Gembka 1548 AntrP I 508
  • Z opatrzną Małgorzethą Gebcziną Rossiąnką 1588 AntrP I 508
  • Anna Błachowa alias Gembcząnka 1647 AntrP I 508
  • Rudniki kmiecie ... Jakub Gęmbka 1665 AntrP I 508
  • Franciszek Borowski albo Ex cognomen Gębka 1774 AntrP I 508

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Gębka, od ap. gębka 'usta, twarz; gąbka; grzyb pasożytniczy, huba' Sstp, SXVI, także 'pocałunek' SGP
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Gęb-ka, od n. os. Gęba, zob. Gęba

  • derywowane
    • z sufiksem
      Gęb-ka < n. os. Gęba, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
  • lub Gębka < ap. gębka

Gembka (zob.)

Wariant oddający graficznie wymowę samogłoski nosowej ę przed spółgłoską zwartą b

Poza granicami Polski w formie Gebka (bez znaku diakrytycznego), Gembka (oddanie wymowy nazwiska ).

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
  • H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I