KUBALA

Ogólna liczba: 3677

Kobiety: 1860

Mężczyźni: 1817

Ranga: 1367

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 909
  2. ŚLĄSKIE / 849
  3. WIELKOPOLSKIE / 421
  4. ŁÓDZKIE / 325
  5. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 180
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 169
  7. PODKARPACKIE / 147
  8. MAZOWIECKIE / 122
  9. LUBUSKIE / 97
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 92
  11. LUBELSKIE / 91
  12. POMORSKIE / 85
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 65
  14. PODLASKIE / 62
  15. KUJAWSKO-POMORSKIE / 38
  16. OPOLSKIE / 25
Powiaty:
  1. BRZESKI / 350
  2. BIELSKI / 140
  3. KRAKÓW / 128
  4. CIESZYŃSKI / 124
  5. BIELSKO-BIAŁA / 124
  6. WODZISŁAWSKI / 108
  7. TARNÓW / 104
  8. ŁÓDŹ / 96
  9. POZNAŃ / 86
  10. BOCHEŃSKI / 82
  11. RACIBORSKI / 80
  12. TARNOWSKI / 76
  13. POZNAŃSKI / 71
  14. KRAKOWSKI / 60
  15. SOSNOWIEC / 55
  16. GRODZISKI / 50
Gminy:
  1. DĘBNO / 192
  2. M. KRAKÓW / 128
  3. M. BIELSKO-BIAŁA / 124
  4. BRZESKO / 113
  5. M. TARNÓW / 104
  6. M. SOSNOWIEC / 55
  7. BOCHNIA / 53
  8. M. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI / 45
  9. SKOCZÓW / 43
  10. WOJNICZ / 42
  11. RACIBÓRZ / 37
  12. SZCZYRK / 36
  13. POZNAŃ-STARE MIASTO / 36
  14. M. BIAŁYSTOK / 35
  15. MARKLOWICE / 33
  16. ŚREM / 33

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kubala

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kubalina, Kubalowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kubalanka, Kubalówna

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast odmężowskie nazwiska z formantem -owa oraz odojcowskie nazwiska z formantem -ówna kobiety używają zwyczajowo.

  • Kubala, Kuballa RymNPol I 329
  • Cum Kubala de Vachadlow 1387 SSNO III 183
  • Laborios(i) ... Jacobi Cubala ... in Nyegowiecz 1496 SSNO III 183
  • Mathias Kubala de Crasne 1532 AntrP II 304
  • Anna Kubalanka 1532 AntrP II 304
  • Ignatius Petri Kubala , Wojnicensis, OFM Krakow 1611 AntrP II 304
  • Anna Cubalina (de Cieszyn) 1629 AntrP II 305
  • Susanna Kubalowa 1683 AntrP II 305
  • Kubalowna (de Łowicz) 1706 AntrP II 305
  • Simon Kubala z Zar 1750 AntrP II 304
  • Carl Kuballa 1883 NOpol 171

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Kub-ala, od n. os. Kuba, zob. Kuba . Por. zapis z r. 1496 w materiale historycznym: Jacobi (alias) Cubala, uwydatniającym różnicę między wersją oficjalną imienia, a wersją potoczną, nieoficjalną. Ta ostatnia zaczyna z czasem pełnić funkcję drugiego określenia, późniejszego nazwiska.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Kub-ala

Kuballa

Wariant graficzny prawdopodobnie pod wpływem grafii niemieckiej (występuje wyłącznie na Górnym Śląsku)

Nazwisko najczęstsze w Małopolsce (tarnowskie), a także na Śląsku (katowickie, Śląsk Cieszyński). Podobnie w Czechach nazwisko występuje głównie na pogranicznym Zaolziu.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004